Afgelopen kerst was ik in Palestina. Daar heb ik met tientallen inspirerende mensen gepraat. Palestijnen die hun hoofd recht houden en niet opgeven, Israeliërs die alles op alles zetten om te zorgen dat er vrede komt, mensen die zich inzetten voor een dialoog. Maar ik sprak ook met een kolonist. En met mensen die hem haten. Behalve met mensen met grote verhalen en samenhangende politieke ideeën, sprak ik ook met mensen voor wie dat niet geldt. Maar door hun verhalen kreeg ik toch een goed beeld van de situatie.

Ik verbleef in Bethlehem, bij een gastgezin. Vanuit hun huis kon je de muur zien, het checkpoint was op letterlijk een steenworp afstand. De oudste dochter, Grace, was bezig met het afronden van een bacheloropleiding. Op haar toekomst was ze zich nog aan het beraden. Wilde ze een master gaan doen in de Verenigde Staten? Of toch in Nederland? Het liefste zou ze naar Jeruzalem gaan, maar de kans dat ze een permit zou krijgen, achtte ze klein. Geen reële optie.

Over deze reis heb ik al verschillende publicaties op stapel staan. Maar het kan meer. Ben je geïnteresseerd in zo’n verhaal? Een artikel over het leven van Nederlandse vrijwilligers? Over het leven van jonge Palestijnen? Over Israelische en Palestijnse ouders die een kind verloren in het conflict, maar de kracht hebben daar gezamenlijk om te rouwen? Ik kan het voor je maken. En als ik niet voldoende informatie heb, dan ga ik gewoon nog een keer terug.

Meer informatie over deze reis staat hier: http://kerstinbethlehem.wordpress.com